U bent hier

Visie acupunctuur

Waarom ben ik acupunctuur gaan studeren?

Eigenlijk omdat ik veel mensen tegenkwam die te horen hadden gekregen:
"Tja, ik kan niets meer voor je doen, leer er nu maar mee leven."
Mensen die dat niet wilden/konden accepteren, zochtenverder en kwamen vaak toch tot genezing…. Acupunctuur is het meest bekende onderdeel van alle TCM geneeswijzen.
TCM=Traditional Chinese Medicine (traditionele chinese geneeskunde)
Andere onderdelen zijn: kruiden en dieet,Tuina (chinese gezondheidsmassage), T’ai qi, qi qung (beweging)
Samen vormen deze geneeswijzen een systeem dat al duizenden jaren in het verre oosten zijn waarde bewijst. Het meest bekende teken van TCM is de monade.

Afbeelding van monade
De Monade staat voor de eeuwige overgang van yin naar yang en de balans tussen beiden.
Op het hoogtepunt van yang (in de monade wit) ontstaat al weer een klein beetje yin (het zwarte puntje)
De gehele TCM is gebaseerd op het weer in balans brengen van deze twee.
Het belangrijkste verschil tussen westerse geneeskunde en oosterse geneeskunde is nu juist dit.
Terwijl de westerse geneeskunde is gebaseerd op het zoeken van de oorzaak van een ziekte en deze elimineren
is de oosterse geneeskunde gericht op het zoeken naar waar de dysbalans in iemand zit en deze vervolgens helpen op te heffen.
Dit kan dus een pakket aan maatregelen zijn….
Je kunt starten met acupunctuur, Dit valt aan te vullen met kruiden. Als alternatief voor het prikken met een naals kun je een punt ook masseren, of alleen druk geven. Wanneer het er op lijkt dat de dysbalans mede veroorzaakt wordt door het leefpatroon zul je een leefwijze advies geven. Ook het eetpatroon kan belangrijk zijn, dus een advies of een verwijzing opleveren. Eventueel kan dit worden aangevuld met oefeningen uit de T’ai qi, qi qung.

 

Plaatje met de verschillen tussen de westerse en oosterse geneeskunstHet eerste chinees geneeskundig werk is dat van de “Gele keizer” namelijk de 'Di Huang Nei Jing Su Wen'. (praktische vragen) Het is geschreven door diverse generaties, zo tussen 600 en 200 BC.
Hier is ook nog een filosofische tegenhanger van namelijk de 'Di Huang Nei Jing Ling Shu'. (over de filosofische aspecten). Dit deel is geschreven tussen 250 BC en 50 AD.
In deze boeken staan de eerste geneeskundige behandelingen beschreven, allen gebaseerd op het (weer) in balans brengen van yin en yang. Soms heel voor de hand liggend: als het buiten koud is en jij hebt het ook koud is er veel yin, drink dan vooral iets warms, dat geeft weer wat yang….
Als je gaat kijken naar de verschillen tussen oost en west doet zich het vreemde verschijnsel voor dat een goede westers arts een goede diagnosticus is en dus veel zieke patiënten zal hebben.
Een goede oosters arts zal zijn patiënten goed in balans houden en zal dus bijna geen zieke patiënten hebben.
Binnen de Chinese geneeskunde wordt gewerkt met een systeem van energiebanen.
Door deze energiebanen stroomt de energie van de diverse organen.
Op deze energiebanen liggen punten.
Door op een bepaald punt de energiebaan aan te prikken bereik je een bepaald effect op de organen.
Zo kun je de energie van een bepaald orgaan wat extra stimuleren, of juist wat temperen/minderen.
Al deze effecten zijn empirisch bepaald. (uitproberen bij heel veel mensen en kijken wat het resultaat is) Ook dit is een verschil met de westerse geneeskunde waar eerst onderzoek wordt gedaan, daar van uit een hypothese opgesteld die dan vervolgens weer wordt getoetst met onderzoek.
Verder wordt de ziekte-oorzaak in de westerse geneeskunde voornamelijk buiten de patient gezocht, terwijl in de TCM drie grote groepen ziekteverwekkers te vinden zijn:
*extern: klimaat, pathogenen of perverse energieën Perverse energieën: wind kou warmte vocht droogte
*Intern: emoties woede, angst verdriet piekeren vreugde
*Hiertussenin: levensstijl, aanleg, inspanning, voeding, trauma, beroep, sex

Verder is een groot verschil dat westerse geneeskunde werkt met tastbare organen, in China was het opensnijden van lichamen ten strengste verboden, dus werkt men met een energetische versie van de organen.
Er zijn vijf belangrijke organen in de TCM: de yin organen Hart, milt, longen, nieren, lever verbonden aan hun yang tegenhangers.
Ieder hebben zij een eigen energiebaan over het lichaam heen.
Zij zijn zelf verbonden aan yin of yang, aan kleuren, en plekken op de tong, posities op de pols, ze zijn verbonden aan emoties en seizoenen, aan lichaamsvloeistoffen en perioden van het leven……
Een voorbeeld: Hout hoort bij de lente Hoort bij de lever Hoort bij groen Hoort bij zuur Hoort bij de galblaas Hoort bij de ogen/zicht Hoort bij de spieren en pezen Hoort bij woede Hoort bij het oosten Hoort bij de wind…………………
Hoezo, een holistische kijk op de wereld.
Een afbeelding van de relaties tussen de vijf elementenZoals je kunt zien door de pijlen hebben al deze organen invloed op elkaar.
Dat betekent dat je via het beïnvloeden van een van de organen niet alleen dit ene orgaan beïnvloed, maar ook anderen.
Je kunt dus gebruik maken van een soort domino-effect.
Wat heel belangrijk is binnen de TCM is niet alleen de balans tussen de veschillende organen en yin en yang, maar juist de eeuwige overgang tussen alles.
De “qi” (ook wel chi) moet blijven stromen.
Wat ik nog even wil benadrukken is dat de TCM niet een alternatief is voor de westerse geneeskunde.
De westerse manier van denken heeft een hoop goed opgeleverd.
Met name voor de acute en snijdende specialismen.
Maar wanneer de chronische ziekten om de hoek komen kijken en de westerse geneeskunde vaak moet bekennen het niet meer te weten en leer er maar mee leven, dan komt de complementaire geneeskunde om de hoek kijken.
Samen vormen zij de integratieve geneeskunde.
Een vorm van geneeskunde die in diverse landen om ons heen al wijd verbreid is.
En… westerse geneeskunde en complementaire geneeskunde zijn samen meer dan twee…. 1+1=3!!